De zuidpunt van de wereld

Nog niet zoveel te schrijven, maar ik begin alvast. Ben vanmorgen van Buenos Aires naar El Calafate, Patagonie, gevlogen, en daar zit ik nu in een gezellig hostal. We vlogen over de besneeuwde toppen van de Andes, en over de gletschers en meren die ik morgen ga zien. Prachtig uitzicht. Het is nu bijna 22.00 uur, en nog steeds licht, want het is hier zomer. Vandaag mooie warme dag hier, beetje zitten kletsen met paar amsterdamse meiden en een paar belgen. Dorp verkend, een hoofdstraat met enkel restaurants, touroperators (die climbings, trekkings en hikings verkopen), en wintersportgeorienteerde winkels. Morgenochtend 8.15 uur met de bus naar Parque Nacional Las Glaciares, om de gletschers van de Perito Moreno te zien, wordt vervolgd.
Nou, de foto's van de gletscher hebben jullie gezien, gigantisch groot en imposant, niet zoals de watervallen, maar toch. Wat een giga ijsmassa, eerst vanaf de boot bekeken, daarna vanaf mooi aangelegde loopbruggen. Na terugkomst 's avonds gezellig gegeten met de (eerdergenoemde) 2 belgische meiden en een vriend van hun. De volgende dag rustdag ingelast, ff lekker chillen. Afgelopen zondag met de bus naar El Chalten, een dorp voor de echte bergwandelaars...dus net iets minder voor mij. Na een plekje te hebben gevonden in hostal Condor de los Andes, meteen aan de eerste trekking (nee, geen staatsloterij), ofwel bergwandeling, begonnen, richting bergmeer en mirador (uitzichtpunt) op Cerro del Torre, een van de bekende bergen hier. Helaas lag de berg volledig in de mist. Onderweg aan de praat geraakt met een russische cardiologe uit Moskou, die wel erg veel haast had, zodat ik na 6 uur wandelen zowat door mijn hoeven zakte vanwege de pijn aan mijn rechtermeniscus. Dag 2 in El Chalten een paar wandelingen gemaakt, erg fraai moet ik zeggen, het zicht was iets beter, zie de foto van Mount Fitzroy. In de avond gegeten met een Indier, een crazy Irishman en een paar amerikanen. Vandaag een icetrekking gedaan op de gletscher van de Viedma, was echt een mooie belevenis. In tegenstelling tot alle andere deelnemers was ik slecht geoutilleerd, als enige in jeans, geen zonnebril, geen handschoenen, maar gelukkig kon in goede schoenen huren, zodat de 'crampons', ofwel ijsspikes onder de schoenen, in elk geval pasten. Daarna de gletscher op, onder begeleiding van een paar goede gidsen. In mijn groepje zat nog een ouder stel uit Nijmegen, heel gezellig. Mooie dag kortom, waarbij nog opgemerkt dat het landschap hier echt adembenemend is, zo gigantisch wijds, groots, leeg, een soort van prairie, steppe, savanne met bergen in de verre verte, echt heel fraai. Om 7 uur vanavond de bus ingestapt, om 10 uur aangekomen hier in El Calafate, waar vannacht om 3 uur de bus naar Ushuaia vertrekt, de meest zuidelijke stad ter wereld, fin del mundo. En intussen zijn Noortje en Maarten ouders geworden van een zoon...leuk he.
Saludos..
Intussen 1 januari 2012, loop wat achter met mijn verslag, ik wens iedereen een fantastisch, gelukkig en gezond nieuwjaar.
En nu het vervolg, dus de bus in naar Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld, een reis van ongeveer 13 uur, een deel via chileens grondgebied. De grensovergangen van Argentinie naar Chili, en omgekeerd kosten veel tijd, want de landen zijn niet echt vrienden. Dus telkens de bus uit, de bus in, controles, stempels, drugshonden in de bus.... Maar goed, je maakt wat mee. Maar wat een reis, over oneindige vlakten, geen dorpen, geen mensen, alleen maar de grote leegte, met hier een daar schapen, lama's, en kleine meertjes met prachtige flamingo's. Op een gegeven moment gaat de verharde weg over in onverhard, honderden kilometers lang met alleen maar wijdsheid en leegheid, hier moeten toch heel wat mensen krankzinnig zijn geworden.
Dan om tien uur 's avonds Ushuaia, regenachtig, fris, een ruige stad met ruige inwoners. Leuk hostal gevonden, met gezellige gasten. 4 dagen getracht een boottocht te maken op het Beagle kanaal, waar de stad aan ligt, maar helaas waaide het 4 dagen te hard, haven gesloten. Dus met wat andere gasten uit het hostal wat wandelingen gemaakt in de prachtige omgeving. Het is hier ruig, woest, mooi en onbedorven.
En op kerstavond met wat gasten een gezellige avond gevierd met BBQ, wijn, fernet en goede muziek, een prima feestje, zo ver van huis. Op 25 december het vliegtuig genomen naar Buenos Aires, en van daaruit meteen weer de bus naar Salta, noordwest Argentinie, een busreis van zo'n 22 uur, ja je legt hier wat kilometers af. Ik heb samen gereisd met Martha, die ook in het hostal in Ushuaia zat, gezellig voor even, niet te lang. Het vervolg vinden jullie in het verslag van Salta, waar ik nu ben, saludos, feliz nuevo ano.